اظهارنامه مالیات بر درآمد مشاغل

گزارش جامع درباره اظهارنامه مالیات بر درآمد مشاغل

مقدمه ای بر اظهارنامه مالیات بر درآمد مشاغل:

اظهارنامه مالیات بر درآمد مشاغل، گزارشی سالانه از فعالیت های مالی یک شرکت است که برای محاسبه مالیات های بدهی ارائه می شود. این گزارش، دیدگاهی جامع از درآمد فروش، هزینه ها، کسورات و اعتبارات شرکت ارائه می دهد که برای تعیین میزان مالیات ضروری است. اظهارنامه مالیاتی، عملکرد مالی شرکت را در یک دوره معین به تصویر می کشد و شامل درآمدها، هزینه ها، دارایی ها و بدهی ها می شود. این اطلاعات به صاحبان مشاغل کمک می کند تا تصمیمات آگاهانه بگیرند و برنامه ریزی مؤثری داشته باشند. به عنوان مثال، اظهارنامه مالیات بر درآمد شرکت ها، که همه مشاغل به جز مشارکت ها باید سالانه آن را ارائه دهند، بینش دقیقی از وضعیت مالی یک شرکت ارائه می دهد. درک یک اظهارنامه مالیات بر درآمد مشاغل مستلزم بررسی بخش درآمد، هزینه ها و کسورات و اعتبارات است. این اظهارنامه نه تنها برای انطباق با مقررات مالیاتی ضروری است، بلکه به عنوان ابزاری حیاتی برای صاحبان مشاغل عمل می کند تا سلامت مالی خود را درک کرده و به طور استراتژیک برنامه ریزی کنند. با تشریح تمام جنبه های مالی، این اظهارنامه یک بررسی ساختاریافته از عملکرد را اجباری می کند و زمینه هایی را برای بهبود یا خطرات احتمالی برجسته می کند.

همه مشاغل به جز مشارکت ها باید اظهارنامه مالیات بر درآمد سالانه ارائه دهند. مشارکت ها یک اظهارنامه اطلاعاتی ارائه می دهند. ارائه صحیح اظهارنامه می تواند با استفاده از کسورات مالیاتی مشاغل (معافیت ها) به کاهش بار مالیاتی کمک کند. ارائه دقیق و به موقع به مشاغل کمک می کند تا از جریمه ها و پیامدهای قانونی احتمالی جلوگیری کنند. اظهارنامه های مالیاتی برای برنامه ریزی مالی، انطباق و تصمیم گیری ضروری هستند و تصویر واضحی از سلامت مالی ارائه می دهند. آنها به تأمین بودجه برنامه ها و خدمات دولتی کمک می کنند که به نفع مشاغل و جامعه است. گزارش دقیق می تواند به مشاغل در درخواست وام کمک کند، زیرا وام دهندگان اغلب به آخرین اظهارنامه های مالیاتی نیاز دارند. ارائه به موقع به مشاغل اجازه می دهد تا زیان ها را به سال های آینده منتقل کنند و درآمد مشمول مالیات را در سال های آینده کاهش دهند. همچنین، مطالبه استهلاک دارایی ها از طریق ارائه به موقع و صحیح تسهیل می شود. برای برخی مشاغل مانند ساخت و ساز، ارائه به موقع می تواند پیش شرط برنده شدن در مناقصات دولتی باشد. اهمیت اظهارنامه مالیاتی فراتر از یک تعهد قانونی ساده است و بر دسترسی یک کسب و کار به سرمایه، سودآوری آتی و حتی فرصت های رشد تأثیر می گذارد. بانک ها و سازمان های دولتی برای ارزیابی ثبات و مسئولیت مالی یک کسب و کار به اظهارنامه های مالیاتی متکی هستند.

معافیت مالیاتی چیست؟

فرم مالیاتی خاص مورد نیاز به نوع ساختار تجاری بستگی دارد. نحوه سازماندهی یک کسب و کار، مسئولیت های مالیاتی و فرم هایی را که باید استفاده کند تعیین می کند. ساختارهای رایج شامل مالکیت انفرادی، مشارکت ها، شرکت های سهامی، شرکت های S و شرکت های با مسئولیت محدود (LLC) است. شرکت های با مسئولیت محدود می توانند انتخاب کنند که به عنوان مالکیت انفرادی، مشارکت یا شرکت مالیات پرداخت کنند. انتخاب ساختار تجاری تأثیر اساسی بر تعهدات مالیاتی دارد و درک روشنی از الزامات گزارش دهی هر ساختار را ضروری می کند. ساختارهای مختلف با سطوح مختلف پیچیدگی در پرونده های مالیاتی خود روبرو هستند و مشمول روش های مالیاتی متفاوتی هستند (به عنوان مثال، مالیات انتقالی در مقابل مالیات شرکتی).

درک ساختارهای تجاری و الزامات اظهارنامه مالیات بر درآمد مشاغل

مالکیت انفرادی یک کسب و کار ثبت نشده است که متعلق به یک فرد است. درآمد کسب و کار به مالک منتقل می شود و او آن را در اظهارنامه مالیات بر درآمد شخصی خود گزارش می کند. اظهارنامه مالیات بر درآمد مالکیت انفرادی، سود یا زیان از کسب و کار است. درآمد و هزینه های کسب و کار را برای تعیین سود یا زیان خالص گزارش می شود.  صاحبان مشاغل انفرادی نیز مسئول پرداخت مالیات خوداشتغالی (مالیات تأمین اجتماعی و مدیکر) هستند که گزارش می شود. آنها همچنین ممکن است. سادگی گزارش درآمد کسب و کار در اظهارنامه مالیات بر درآمد شخصی برای مالکیت انفرادی با مسئولیت پرداخت مالیات خوداشتغالی همراه است. برخلاف کارمندان، صاحبان مشاغل انفرادی هم به عنوان کارفرما و هم به عنوان کارمند برای اهداف مالیاتی عمل می کنند، از این رو مالیات خوداشتغالی هر دو سهم تأمین اجتماعی و مدیکر را پوشش می دهد.

مشارکت یک کسب و کار است که متعلق به دو یا چند نفر یا نهاد است. مشارکت ها نهادهای انتقالی هستند و عموماً مالیات بر درآمد فدرال پرداخت نمی کنند. آنها یک اظهارنامه اطلاعاتی، اظهارنامه درآمد مشارکت را برای گزارش درآمد، کسورات، اعتبارات و غیره ارائه می دهند. مشارکت را برای هر شریک تهیه می کند که سهم آنها از درآمد، زیان ها، کسورات و اعتبارات مشارکت را شرح می دهد. سپس شرکا سهم خود را در اظهارنامه مالیات بر درآمد شخصی خود با استفاده از جدول گزارش می کنند. در حالی که مشارکت ها از مالیات بر درآمد فدرال در سطح نهاد اجتناب می کنند، پیچیدگی در تخصیص دقیق درآمد و کسورات به هر شریک از طریق جدول نهفته است. مسئولیت پرداخت مالیات بر درآمد بر اساس سهم مالکیت و عملکرد مالی مشارکت به شرکای فردی منتقل می شود.

یک شرکت سهامی یک نهاد مالیاتی جداگانه است. این شرکت باید سالانه فرم اظهارنامه مالیات بر درآمد شرکت را برای گزارش درآمد، سود، زیان، کسورات و اعتبارات و محاسبه بدهی مالیات بر درآمد خود ارائه دهد. شرکت های سهامی مشمول مالیات مضاعف هستند: شرکت مالیات بر درآمد خود را پرداخت می کند و سهامداران دوباره مالیات بر سود سهام دریافتی پرداخت می کنند. آنها همچنین ممکن است نیاز به ارائه فرم برای مالیات تخمینی داشته باشند. وضعیت مالیاتی جداگانه شرکت های سهامی منجر به مالیات مضاعف می شود، که یک نکته کلیدی در هنگام انتخاب ساختار تجاری است. سودها در سطح شرکت قبل از توزیع مالیات می شوند و سپس دوباره در سطح سهامدار فردی پس از توزیع مالیات می شوند.

یک شرکت انتخاب می کند که درآمد، زیان ها، کسورات و اعتبارات شرکت را برای اهداف مالیات بر درآمد فدرال به سهامداران خود منتقل کند. این شرکت سالانه فرم اظهارنامه مالیات بر درآمد برای یک شرکت را ارائه می دهد. مشابه مشارکت ها، شرکت ها را برای هر سهامدار صادر می کنند و سهم آنها از درآمد، زیان ها، کسورات و اعتبارات را گزارش می کنند. سپس سهامداران این اطلاعات را در اظهارنامه مالیات بر درآمد شخصی خود با استفاده از جدول E گزارش می کنند. شرکت های S عموماً از مالیات مضاعف اجتناب می کنند زیرا درآمد در سطح سهامدار مالیات می شود.  اگر آنها کارمند داشته باشند، ممکن است نیاز به ارائه فرم برای مالیات های حقوق و دستمزد فصلی و فرم برای مالیات بیکاری سالانه داشته باشند. شرکت ها مزیت مالیات انتقالی را ارائه می دهند در حالی که برخی از ساختارهای قانونی و عملیاتی یک شرکت را نیز فراهم می کنند. این ساختار اغلب توسط مشاغل کوچک ترجیح داده می شود که به دنبال اجتناب از مالیات مضاعف هستند اما می خواهند از مسئولیت محدود یک شرکت برخوردار شوند.

یک شرکت با مسئولیت محدود (LLC) یک ساختار تجاری است که برخی از ویژگی های مشارکت ها و شرکت ها را ترکیب می کند و از صاحبان خود (اعضا) در برابر بدهی ها محافظت می کند.  برای اهداف مالیات بر درآمد فدرال، IRS شرکت های با مسئولیت محدود را به عنوان یک نهاد جداگانه به رسمیت نمی شناسد. وضعیت مالیاتی آنها بر اساس تعداد اعضا و انتخاب آنها تعیین می شود.  یک شرکت با مسئولیت محدود تک عضوی معمولاً به عنوان یک نهاد نادیده گرفته شده تلقی می شود و مانند یک مالکیت انفرادی مالیات می پردازد و درآمد و هزینه ها را در جدول گزارش می کند. یک شرکت با مسئولیت محدود چند عضوی معمولاً به عنوان یک مشارکت تلقی می شود و فرم را ارائه می دهد و جدول را برای اعضای خود صادر می کند. شرکت های با مسئولیت محدود می توانند با ارائه فرم انتخاب کنند که به عنوان یک شرکت سهامی مالیات پرداخت کنند، در این صورت فرم  را ارائه می دهند. آنها همچنین می توانند با ارائه فرم انتخاب کنند که به عنوان یک شرکت مالیات پرداخت کنند، که منجر به ارائه فرم و جدول می شود. انعطاف پذیری در نحوه مالیات دهی شرکت های با مسئولیت محدود به صاحبان مشاغل اجازه می دهد تا ساختاری را انتخاب کنند که به بهترین وجه با نیازهای مالیاتی و عملیاتی آنها مطابقت دارد. این قابلیت انطباق یک مزیت عمده ساختار LLC است که به مالکان امکان می دهد وضعیت مالیاتی خود را بر اساس شرایط خاص خود بهینه کنند.

فرم های رایج و برنامه های مورد استفاده در اظهارنامه مالیات بر درآمد مشاغل:

فرم (اظهارنامه مالیات بر درآمد شخصی) توسط افراد برای ارائه مالیات بر درآمد شخصی خود استفاده می شود. جدول (سود یا زیان از کسب و کار) درآمد یا زیان حاصل از یک مالکیت انفرادی را گزارش می کند. جدول (مالیات خوداشتغالی) مالیات خوداشتغالی را برای صاحبان مشاغل انفرادی و شرکا محاسبه می کند. به عنوان فرم اصلی برای مالیات دهندگان فردی عمل می کند و جدول ابزار اصلی برای صاحبان مشاغل انفرادی برای گزارش فعالیت های تجاری خود است. این ادغام روند تشکیل پرونده را برای مشاغل تک مالکی با ترکیب گزارش درآمد شخصی و تجاری ساده می کند.

فرم (اظهارنامه درآمد مشارکت) یک اظهارنامه اطلاعاتی برای مشارکت ها است تا درآمد، کسورات، اعتبارات و غیره خود را گزارش کنند. جدول (سهم شریک از درآمد، کسورات، اعتبارات) سهم هر شریک از این موارد را گزارش می کند. برای مشارکت ها بسیار مهم است تا عملکرد مالی خود را شرح داده و نتایج را از طریق جدول به هر شریک اختصاص دهند. این تضمین می کند که هر شریک سهم خود از فعالیت های مشارکت را به درستی در اظهارنامه مالیات بر درآمد شخصی خود گزارش می کند.

فرم (اظهارنامه مالیات بر درآمد شرکت) توسط شرکت های سهامی برای گزارش درآمد، کسورات، اعتبارات و محاسبه بدهی مالیاتی آنها استفاده می شود. جدول (سود و زیان سرمایه) سود و زیان سرمایه را برای شرکت ها گزارش می کند. (اطلاعات مربوط به برخی از افراد دارای سهام رای در شرکت) اطلاعات مربوط به مالکیت را ارائه می دهد. فرم استاندارد برای شرکت های سهامی است تا تعهدات مالیاتی خود را به عنوان نهادهای قانونی و مالیاتی جداگانه انجام دهند. این فرم به اطلاعات مالی جامع برای محاسبه بدهی مالیاتی شرکت نیاز دارد.

فرم (اظهارنامه مالیات بر درآمد برای یک شرکت) توسط شرکت برای گزارش درآمد، زیان ها، کسورات، اعتبارات استفاده می شود که به سهامداران منتقل می شود. جدول (سهم سهامدار از درآمد، کسورات، اعتبارات) سهم هر سهامدار از این موارد را گزارش می کند و شرکت ها را قادر می سازد تا فعالیت های مالی خود را برای مالیات انتقالی به سهامداران خود گزارش کنند. این فرم تضمین می کند که درآمد در سطح سهامدار فردی مالیات می شود و از مالیات بر درآمد در سطح شرکت اجتناب می شود.

فرم (اظهارنامه مالیات بیکاری سالانه کارفرما) برای گزارش مالیات سالانه استفاده می شود که بودجه جبران خسارت بیکاری را تأمین می کند. فقط کارفرمایان مالیات را پرداخت می کنند. این مالیات از دستمزد کارمندان کسر نمی شود. فرم یک فرم خاص برای کارفرمایان است تا تعهدات مالیات بیکاری خود را گزارش کنند. این مالیات جدا از مالیات بر درآمد است و بودجه یک برنامه دولتی خاص را تأمین می کند.

فرم (اظهارنامه مالیات فصلی کارفرما) برای گزارش مالیات بر درآمد، مالیات تأمین اجتماعی و مالیات مدیکر کسر شده از حقوق کارمندان و همچنین سهم کارفرما از مالیات تأمین اجتماعی و مدیکر استفاده می شود. این فرم به صورت فصلی توسط اکثر کارفرمایان ارائه می شود. فرم مالیات فصلی یک فرم کلیدی برای کارفرمایان است تا تعهدات مالیات حقوق و دستمزد خود را به صورت فصلی گزارش و پرداخت کنند. این امر پرداخت منظم مالیات های کسر شده و سهم کارفرما از مالیات های حقوق و دستمزد را تضمین می کند.

فرم (مالیات تخمینی برای افراد) توسط افراد، از جمله صاحبان مشاغل انفرادی و شرکا، برای پرداخت مالیات تخمینی بر درآمدی که مشمول کسر مالیات نیست استفاده می شود. مالیات تخمینی شامل مالیات بر درآمد و مالیات خوداشتغالی است. پرداخت ها معمولاً به صورت فصلی انجام می شود. این فرم برای افراد خوداشتغال و دیگران با درآمد غیر کسر شده برای پرداخت مالیات خود در طول سال و جلوگیری از جریمه های عدم پرداخت بسیار مهم است. این سیستم تضمین می کند که مالیات ها با کسب درآمد پرداخت می شوند، مشابه نحوه عملکرد کسر مالیات برای کارمندان.

فرم (استهلاک) برای مطالبه کسورات مربوط به استهلاک دارایی های تجاری استفاده می شود. همچنین برای انتخاب طبق بخش 9 برای هزینه کردن برخی دارایی ها استفاده می شود. اطلاعات مربوط به استفاده تجاری / سرمایه گذاری از خودروها و سایر دارایی های فهرست شده را ارائه می دهد. این فرم به مشاغل اجازه می دهد تا هزینه دارایی ها را در طول عمر مفید آنها کسر کنند و فرسودگی و منسوخ شدن احتمالی این دارایی ها را منعکس کنند. این کسر به مشاغل کمک می کند تا هزینه دارایی ها را با درآمدی که از استفاده از آنها به دست می آورند، همسو کنند.

هزینه های قابل کسر برای مشاغل:

برای قابل کسر بودن، هزینه های تجاری باید عادی (رایج و پذیرفته شده در زمینه کسب و کار) و ضروری (مفید و مناسب برای کسب و کار) باشند. هدف از کسر هزینه ها کاهش درآمد مشمول مالیات و کاهش بدهی مالیاتی است. معافیت های مالیاتی در دسته بندی های گزارش دهی خاصی قرار می گیرند (به عنوان مثال، مسافرت تجاری، تبلیغات، هزینه های دفتر کار خانگی). تقریباً هر کسب و کاری می تواند از معافیت های مالیاتی تجاری بهره مند شود. قاعده "عادی و ضروری" تضمین می کند که فقط هزینه های مشروع کسب و کار قابل کسر هستند و از مطالبه هزینه های شخصی جلوگیری می شود. این اصل با تمرکز کسورات بر هزینه های مستقیماً مربوط به تولید درآمد کسب و کار، یکپارچگی سیستم مالیاتی را حفظ می کند.

نمونه هایی از هزینه های قابل کسر رایج عبارتند از:

• کسر هزینه دفتر کار خانگی: برای بخشی از خانه که به طور منظم و انحصاری برای کسب و کار استفاده می شود. می توان با استفاده از هزینه های واقعی یا روش ساده محاسبه کرد.
• هزینه های خودرو: هزینه های مربوط به خودروهایی که منحصراً برای کسب و کار استفاده می شوند، یا سهم تجاری هزینه های مربوط به خودروهایی که برای اهداف تجاری و شخصی استفاده می شوند. می توان از هزینه های واقعی یا نرخ مسافت پیموده شده استاندارد استفاده کرد.
• هزینه های سفر: هزینه های مربوط به سفرهای تجاری، از جمله بلیط هواپیما، اقامت، غذا (محدود به 50٪) و حمل و نقل.
• وعده های غذایی تجاری: به طور کلی 50٪ قابل کسر هستند اگر شامل بحث تجاری باشند.
• بیمه کسب و کار: حق بیمه پرداخت شده برای انواع مختلف بیمه کسب و کار (به عنوان مثال، مسئولیت، دارایی، حرفه ای).
• اجاره: پرداخت برای محل کسب و کار یا تجهیزات.
• آب و برق: هزینه های مربوط به برق، آب، اینترنت و تلفن مورد استفاده برای اهداف تجاری.
• حقوق و دستمزد: غرامت پرداخت شده به کارمندان.
• تبلیغات و بازاریابی: هزینه های مربوط به تبلیغ کسب و کار.
• استهلاک: کسر مربوط به فرسودگی دارایی های تجاری در طول زمان.
• سایر کسورات رایج: هزینه های راه اندازی، بهره وام های تجاری، هزینه های بانکی، هزینه های حرفه ای، هزینه های آموزش، اشتراک نرم افزار، بهای تمام شده کالای فروش رفته.

طیف گسترده ای از هزینه ها قابل کسر هستند و درک این موارد می تواند درآمد مشمول مالیات یک کسب و کار را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. ردیابی و دسته بندی پیشگیرانه هزینه های تجاری در طول سال برای به حداکثر رساندن این مزایای مالیاتی بسیار مهم است.

فرم 88 9 (هزینه های مربوط به استفاده تجاری از خانه) برای محاسبه و گزارش کسر هزینه دفتر کار خانگی در هنگام استفاده از روش هزینه واقعی استفاده می شود.

اعتبارات مالیاتی برای مشاغل:

اعتبارات مالیاتی به طور مستقیم میزان مالیات بدهی را کاهش می دهند و آنها را برای برنامه ریزی مالی ارزشمند می کنند. آنها می توانند سودمندتر از کسورات باشند زیرا کاهش دلار به دلار در بدهی مالیاتی ارائه می دهند.  برخی از اعتبارات غیر قابل استرداد هستند (می توانند مالیات را به صفر برسانند اما نه کمتر)، در حالی که برخی دیگر قابل استرداد هستند (می توانند حتی در صورت عدم وجود مالیات بدهی، منجر به استرداد شوند).  اعتبارات مالیاتی راه مستقیمی برای کاهش صورتحساب مالیاتی یک کسب و کار ارائه می دهند و باید به طور فعال توسط صاحبان مشاغل مورد بررسی قرار گیرند. درک معیارهای واجد شرایط بودن برای اعتبارات مختلف می تواند منجر به صرفه جویی مالیاتی قابل توجهی شود.

انواع اعتبارات مالیاتی موجود عبارتند از:

• اعتبار مالیاتی فرصت شغلی (WOTC): برای کارفرمایانی که افرادی را از گروه های هدفمند خاص که با موانع اشتغال روبرو هستند استخدام می کنند (به عنوان مثال، جانبازان، مجرمان سابق)
• اعتبار تحقیق: برای مشاغلی که در فعالیت های تحقیق و توسعه واجد شرایط سرمایه گذاری می کنند. (برای مشاغل کوچک برای جبران مالیات حقوق و دستمزد) مطالبه می شود.
• اعتبار برای تسهیلات و خدمات مراقبت از کودک ارائه شده توسط کارفرما: برای مشاغلی که تسهیلات یا خدمات مراقبت از کودک را برای کارمندان خود فراهم می کنند.
• اعتبارات خودروهای پاک: برای مشاغلی که خودروهای برقی یا پیل سوختی واجد شرایط خریداری می کنند.
• اعتبار بازسازی: برای بازسازی ساختمان های تاریخی.
• اعتبار هزینه های راه اندازی طرح بازنشستگی برای کارفرمایان کوچک: برای کارفرمایان واجد شرایط که طرح های SEP، SIMPLE IRA یا طرح های واجد شرایط را راه اندازی می کنند.
• اعتبار دسترسی معلولان: برای مشاغل کوچکی که هزینه هایی را برای دسترسی افراد دارای معلولیت متحمل می شوند.
• اعتبار مالیات سوخت: برای سوخت مورد استفاده در فعالیت های خاص مربوط به کار.
• اعتبار پروژه انرژی پیشرفته: برای سرمایه گذاری در پروژه های انرژی پیشرفته واجد شرایط. 
• اعتبار پاداش FICA: برای مشاغل مواد غذایی و نوشیدنی با کارمندان دارای پاداش.

اعتبارات مالیاتی متعددی در دسترس هستند که فعالیت ها و جمعیت های مختلف تجاری را هدف قرار می دهند و بر اهمیت تحقیق در مورد واجد شرایط بودن بالقوه تأکید می کنند. این اعتبارات برای تشویق رفتارهای خاص و ارائه کمک مالی به مشاغلی که معیارهای خاصی را برآورده می کنند طراحی شده اند.

(اعتبار عمومی کسب و کار) برای محاسبه کل اعتبار عمومی کسب و کار استفاده می شود که اغلب مجموع چندین اعتبار تجاری فردی است.

مراحل مربوط به تکمیل و ارسال اظهارنامه مالیات بر درآمد مشاغل:

یک رویکرد سیستماتیک برای تهیه مالیات، از نگهداری سوابق تا تشکیل پرونده، برای دقت و انطباق بسیار مهم است. هر مرحله نقش حیاتی در اطمینان از کامل، دقیق و به موقع بودن اظهارنامه مالیاتی دارد.

1. جمع آوری سوابق: تمام سوابق مالی، از جمله صورت های درآمد، ترازنامه ها، رسیدها، فاکتورها و اطلاعات مربوط به حقوق و دستمزد را جمع آوری کنید. استفاده از نرم افزار حسابداری در طول سال این روند را ساده می کند.
2. یافتن فرم مناسب: فرم مالیاتی IRS مناسب را بر اساس ساختار تجاری خود تعیین کنید.
3. تکمیل فرم: تمام بخش های فرم مالیاتی انتخاب شده را با استفاده از سوابق مالی جمع آوری شده در مرحله به طور دقیق تکمیل کنید.
4. بررسی و تأیید: قبل از ارسال، اظهارنامه مالیاتی تکمیل شده را به دقت از نظر هرگونه خطا یا حذف بررسی کنید.
5. ارسال اظهارنامه: یک روش ارسال را انتخاب کنید: ارسال الکترونیکی (e-file) عموماً برای دقت و سرعت توصیه می شود، اما ارسال از طریق پست نیز یک گزینه است.
6. پرداخت مالیات بدهی: اطمینان حاصل کنید که هرگونه بدهی مالیاتی تا مهلت مقرر پرداخت شده است تا از جریمه ها و بهره جلوگیری شود. گزینه های پرداخت شامل برداشت الکترونیکی وجه، چک یا کارت اعتباری/نقدی است.
7. نگهداری سوابق: نسخه هایی از اظهارنامه مالیاتی ارسال شده و تمام مدارک پشتیبانی را برای سوابق خود نگه دارید، به طور کلی حداقل به مدت سه سال.

سوابق مالی لازم شامل صورت های درآمد، ترازنامه ها، سوابق فروش، فاکتورها، رسیدهای هزینه ها، صورت حساب های بانکی و سوابق مربوط به حقوق و دستمزد است. فرم های صحیح بر اساس ساختار تجاری انتخاب می شوند هنگام تکمیل فرم ها به دستورالعمل ها توجه دقیق داشته باشید، اطمینان حاصل کنید که تمام اطلاعات مورد نیاز ارائه شده است و محاسبات را دوباره بررسی کنید. روش های ارسال شامل ارسال الکترونیکی است که اغلب سریع تر، دقیق تر است و ممکن است برای برخی مشاغل لازم باشد. ارسال از طریق پست شامل چاپ و ارسال فرم ها به آدرس IRS مشخص شده در دستورالعمل ها است.

مهلت های مهم برای ساختارهای مختلف تجاری عبارتند از:

• قاعده کلی: اظهارنامه های مالیاتی معمولاً در پانزدهمین روز از چهارمین ماه پس از پایان سال مالیاتی سررسید می شوند
• مشارکت ها: عموماً پانزدهمین روز از سومین ماه پس از پایان سال مالیاتی 
• شرکت های سهامی: عموماً پانزدهمین روز از چهارمین ماه پس از پایان سال مالیاتی، به جز شرکت هایی که سال مالی آنها مهلت متفاوتی دارند.
• شرکت های S: عموماً پانزدهمین روز از سومین ماه پس از پایان سال مالیاتی

اگر مهلت مقرر در آخر هفته یا تعطیلات باشد، به روز کاری بعد منتقل می شود.

مشاغل می توانند با ارائه فرم (درخواست تمدید خودکار مهلت ارائه برخی از اظهارنامه های مالیات بر درآمد مشاغل، اطلاعات و سایر اظهارنامه ها) تا مهلت مقرر اصلی، درخواست تمدید مهلت ارائه اظهارنامه مالیات بر درآمد خود را بدهند. این تمدید معمولاً شش ماه اضافی برای ارائه مهلت می دهد.³ با این حال، تمدید مهلت برای ارائه به معنای تمدید مهلت برای پرداخت نیست. مالیات های تخمینی بدهی همچنان باید تا مهلت مقرر اصلی پرداخت شوند تا از جریمه ها جلوگیری شود.

اشتباهات رایج در اظهارنامه مالیات بر درآمد مشاغل:

طبقه بندی نادرست کارگران به عنوان پیمانکاران مستقل (یا بالعکس) می تواند منجر به جریمه ها و مالیات های معوقه قابل توجهی شود. IRS معیارهای خاصی برای تعیین طبقه بندی صحیح بر اساس کنترل رفتاری، کنترل مالی و رابطه بین کارگر و کسب و کار دارد.⁸⁵ طبقه بندی صحیح کارگران برای انطباق با قوانین مالیات بر حقوق و دستمزد بسیار مهم است. طبقه بندی نادرست می تواند منجر به عدم پرداخت مالیات بر حقوق و دستمزد شود و منجر به جریمه ها و مسائل قانونی شود.

عدم گزارش تمام درآمد، از جمله تراکنش های نقدی و درآمد حاصل از پلتفرم های مختلف پرداخت، یک اشتباه رایج است که می تواند باعث بازرسی شود. گزارش بیش از حد مالیات فروش به عنوان درآمد نیز اشتباه دیگری است که باید از آن اجتناب شود. گزارش دقیق درآمد از همه منابع برای جلوگیری از بررسی IRS ضروری است. IRS روش های مختلفی برای ردیابی درآمد دارد و مغایرت ها می تواند منجر به بازرسی و جریمه شود.

بسیاری از مشاغل از تمام کسورات و اعتبارات موجود استفاده نمی کنند و در نتیجه بدهی های مالیاتی بیشتری را متحمل می شوند. این ممکن است به دلیل عدم آگاهی یا نگهداری ناکافی سوابق باشد. مشاغل باید به طور فعال در مورد کسورات و اعتبارات واجد شرایط تحقیق و آنها را ردیابی کنند تا بار مالیاتی خود را به حداقل برسانند. قوانین مالیاتی فرصت های متعددی را برای مشاغل فراهم می کند تا در صورت آگاهی و توانایی اثبات این ادعاها، درآمد مشمول مالیات و بدهی مالیاتی خود را کاهش دهند.

استفاده از حساب های شخصی برای هزینه های تجاری، ردیابی کسورات را دشوار می کند و می تواند در طول بازرسی باعث ایجاد علامت سوال شود. نگهداری حساب های بانکی و کارت های اعتباری جداگانه برای استفاده شخصی و تجاری بسیار مهم است. حفظ تفکیک واضح بین امور مالی شخصی و تجاری برای گزارش دقیق مالیاتی و جلوگیری از عوامل بازرسی بسیار حیاتی است. این تفکیک نگهداری سوابق را ساده می کند و شناسایی هزینه های مشروع تجاری را آسان تر می کند.

سوابق مالی ناکافی یا نامنظم می تواند منجر به از دست دادن کسورات، اشتباه در گزارش درآمد و مشکل در اثبات ادعاها در طول بازرسی شود. ایجاد یک سیستم نگهداری سوابق قابل اعتماد، چه دستی و چه با استفاده از نرم افزار حسابداری، ضروری است. نگهداری سوابق دقیق و مفصل اساس انطباق مالیاتی سالم است. بدون مستندات مناسب، مشاغل خطر از دست دادن کسورات و مواجهه با جریمه ها در صورت بازرسی را دارند.

عدم ارائه به موقع فرم های مالیاتی می تواند منجر به جریمه ها و بهره های قابل توجهی شود. نگه داشتن تقویم با تاریخ های مهم مالیاتی و تنظیم یادآوری ها می تواند به جلوگیری از این اشتباه کمک کند. ارائه به موقع برای جلوگیری از جریمه ها و حفظ وضعیت خوب با IRS بسیار مهم است. جریمه های دیرکرد می تواند قابل توجه باشد و با گذشت زمان افزایش یابد.

اشتباهات محاسباتی ساده در فرم های مالیاتی می تواند منجر به بدهی های مالیاتی نادرست و مشکلات احتمالی با IRS شود. بررسی دقیق محاسبات یا استفاده از نرم افزار مالیاتی می تواند به جلوگیری از این اشتباهات کمک کند. حتی اشتباهات به ظاهر جزئی می تواند عواقبی داشته باشد و بر اهمیت دقت در محاسبات تأکید می کند. IRS برای تعیین میزان مالیات صحیح به دقت اعداد گزارش شده متکی است.

منابع و کمک های موجود برای مشاغل در زمینه تهیه اظهارنامه مالیات بر درآمد:

وب سایت IRS یک مرکز جامع مالیات برای مشاغل کوچک و خوداشتغال ارائه می دهد که اطلاعات زیادی در مورد موضوعات مختلف مالیات بر مشاغل ارائه می دهد. کاربران می توانند فرم ها و نشریات را برای انواع مختلف مشاغل و شرایط مالیاتی پیدا کنند. سازمان مالیات منابع آموزشی آنلاین  از جمله تقویم های مالیاتی، مطالب آموزشی و برنامه های آموزشی را ارائه می دهد. راهنمای مالیات برای مشاغل کوچک، یک منبع ارزشمند برای صاحبان مشاغل انفرادی است. وب سایت مالیات همچنین ابزارهایی را برای یافتن مهلت های مقرر و سایر اطلاعات مهم ارائه می دهد.  وب سایت مالیات منبع اصلی و قابل اعتماد برای تمام اطلاعات مربوط به مالیات بر درآمد مشاغل است. این وب سایت راهنمایی های رسمی، فرم ها، نشریات و ابزارهایی را مستقیماً از سازمان مالیاتی ارائه می دهد.

نرم افزار تهیه مالیات می تواند مشاغل را در فرآیند تهیه مالیات راهنمایی کند، به شناسایی کسورات و اعتبارات کمک کند و ارسال الکترونیکی را تسهیل کند. گزینه های نرم افزاری متعددی برای ساختارهای مختلف تجاری و سطوح پیچیدگی در دسترس است. نرم افزار تهیه مالیات می تواند روند تشکیل پرونده را ساده کرده و خطر خطا را کاهش دهد. این نرم افزار محاسبات را خودکار می کند، برای اطلاعات لازم اعلان می دهد و اغلب شامل بررسی های داخلی برای دقت است.

استخدام یک مشاور مالیاتی می تواند مزایای متعددی از جمله صرفه جویی در وقت، اطمینان از صحت، به حداکثر رساندن پس انداز مالیاتی و ایجاد آرامش خاطر را به همراه داشته باشد. حسابداران رسمی، نمایندگان ثبت نام شده و وکلای مالیاتی می توانند خدمات ارائه دهند. مشاوران مالیاتی می توانند به درک تعهدات مالیاتی، شناسایی کسورات و اعتبارات، ساختاردهی معاملات تجاری به شیوه ای کارآمد از نظر مالیاتی و هدایت ممیزی ها کمک کنند. آنها از تغییرات قوانین مالیاتی مطلع می شوند و می توانند مشاوره متناسب با وضعیت خاص کسب و کار ارائه دهند. استفاده از یک متخصص مالیاتی واجد شرایط می تواند یک سرمایه گذاری ارزشمند باشد، به ویژه برای مشاغل با شرایط مالیاتی پیچیده یا کسانی که به دنبال بهینه سازی استراتژی مالیاتی خود هستند. تخصص آنها می تواند به جلوگیری از اشتباهات پرهزینه، شناسایی فرصت های از دست رفته و اطمینان از انطباق با مقررات مالیاتی در حال تغییر کمک کند.

مشاغل همچنین تعهدات مالیاتی ایالتی دارند و باید برای اطلاعات مربوط به اظهارنامه های مالیات بر درآمد ایالتی، مهلت ها و سایر الزامات به وب سایت اداره درآمد ایالت مربوطه مراجعه کنند. مالیات بر درآمد مشاغل تنها یکی از جنبه های تعهدات مالیاتی یک کسب و کار است. مالیات های فصلی نیز باید در نظر گرفته شوند. انطباق با تمام سطوح مقررات مالیاتی برای مشاغل فعال در یک منطقه خاص ضروری است.

نتیجه گیری:

اظهارنامه مالیات بر درآمد مشاغل بخش مهمی از انطباق مالیاتی برای مشاغل در هر اندازه است. درک هدف، اهمیت و الزامات مربوط به ساختارهای مختلف تجاری برای اطمینان از تشکیل پرونده دقیق و به موقع بسیار مهم است. با آگاهی از فرم های رایج، هزینه های قابل کسر و اعتبارات مالیاتی موجود، صاحبان مشاغل می توانند تعهدات مالیاتی خود را به طور موثر مدیریت کرده و بار مالیاتی خود را بهینه کنند. اجتناب از اشتباهات رایج و استفاده از منابع موجود مانند وب سایت سازمان مالیات و مشاوران مالیاتی می تواند به ساده سازی روند تشکیل پرونده و کاهش خطر جریمه ها کمک کند. در نهایت، یک رویکرد فعالانه به تهیه مالیات، همراه با نگهداری سوابق دقیق و درک مهلت های مقرر، برای سلامت مالی و موفقیت یک کسب و کار ضروری است.

 طراحی و سئوسازی: گروه نرم افزاری السا