نحوه محاسبه مالیات شرکتها به چه صورت می باشد
محاسبه مالیات شرکتها، که به طور رسمی «مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی» یا «مالیات عملکرد» نامیده میشود، یکی از پیچیدهترین و حیاتیترین وظایف مالی هر کسبوکاری است. این فرآیند صرفاً ضرب کردن یک عدد در نرخ مالیاتی نیست، بلکه نیازمند درک دقیق قوانین مالیاتی، شناسایی هزینههای قابل قبول و اعمال معافیتهای قانونی است.
این مقاله به صورت جامع، گامبهگام و بر اساس قوانین مالیاتهای مستقیم ایران (بهویژه ماده ۱۰۵)، نحوه محاسبه این مالیات را تشریح میکند.
مفاهیم پایه در مالیات شرکتها
قبل از ورود به فرآیند محاسبه، درک چند اصطلاح کلیدی ضروری است:
-
شخص حقوقی: هر شرکت ثبتشده (سهامی خاص، سهامی عام، با مسئولیت محدود، تعاونی و...) از نظر قانون یک شخص حقوقی محسوب میشود و مکلف به پرداخت مالیات است.
-
سال مالی: دوره زمانی ۱۲ ماههای است که مبنای محاسبه سود و زیان و مالیات شرکت قرار میگیرد. این دوره معمولاً منطبق بر سال شمسی (۱ فروردین تا ۲۹ اسفند) است، اما شرکتها میتوانند در اساسنامه خود سال مالی متفاوتی (مثلاً منطبق بر سال میلادی) تعریف کنند.
-
سود ابرازی (سود حسابداری): سودی است که شرکت بر اساس استانداردهای حسابداری و در صورت سود و زیان خود محاسبه و اعلام میکند.
-
درآمد مشمول مالیات (سود مالیاتی): سودی است که پس از اعمال تعدیلات قانونی (کسر معافیتها و اضافه کردن هزینههای غیرقابل قبول) بر روی سود ابرازی، توسط سازمان امور مالیاتی به عنوان مبنای محاسبه مالیات پذیرفته میشود.
-
نرخ مالیاتی: بر اساس ماده ۱۰۵ قانون مالیاتهای مستقیم، نرخ مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی در ایران (به استثنای موارد خاص) ۲۵ درصد درآمد مشمول مالیات است.
چه اطلاعاتی در گزارش معاملات فصلی باید درج شود؟
مراحل گامبهگام محاسبه مالیات بر درآمد شرکتها
محاسبه مالیات یک فرآیند خطی نیست که در انتهای سال انجام شود، بلکه نتیجه ثبت دقیق رویدادهای مالی در طول سال است. اما فرآیند محاسبه نهایی (که معمولاً توسط حسابداران انجام میشود) به شرح زیر است:
گام اول: تهیه صورت سود و زیان
اولین قدم، تهیه «صورت سود و زیان» (Income Statement) بر اساس استانداردهای حسابداری است. این صورتحساب، درآمدها و هزینههای شرکت را در طول سال مالی نشان میدهد و به «سود (زیان) خالص حسابداری» یا همان سود ابرازی ختم میشود.
-
فروش کالا و خدمات
-
(کسر میشود) بهای تمام شده کالای فروش رفته
-
(=) سود ناخالص
-
(کسر میشود) هزینههای عملیاتی (شامل هزینههای اداری، عمومی، توزیع و فروش)
-
(=) سود عملیاتی
-
(اضافه یا کسر میشود) درآمدها یا هزینههای غیرعملیاتی (مانند سود بانکی یا هزینههای مالی)
-
(=) سود خالص قبل از مالیات (سود ابرازی)
گام دوم: تعدیل سود ابرازی (رسیدن به درآمد مشمول مالیات)
این مهمترین و تخصصیترین بخش کار است. سودی که در حسابداری به دست آمده، لزوماً مورد قبول سازمان امور مالیاتی نیست. حسابدار باید این سود را بر اساس قوانین مالیاتی "تعدیل" کند.
مهلت ارسال معاملات فصلی در سال ۱۴۰۴ | جدول زمانبندی
این تعدیل شامل دو بخش اصلی است:
۱. شناسایی و اضافه کردن «هزینههای غیرقابل قبول مالیاتی»
قانون مالیات، هزینههایی را به عنوان هزینه قابل قبول میپذیرد که مرتبط با فعالیت شرکت، متعارف و دارای اسناد و مدارک مثبته (مانند فاکتور رسمی) باشند.
برخی هزینهها، حتی اگر واقعاً توسط شرکت پرداخت شده باشند، از نظر مالیاتی پذیرفته نمیشوند و باید به سود ابرازی اضافه شوند تا درآمد مشمول مالیات افزایش یابد. نمونههایی از هزینههای غیرقابل قبول:
-
هزینههایی که اسناد و مدارک کافی ندارند (مثلاً فاکتور غیررسمی یا فاقد اعتبار).
-
جرائم پرداختی به سازمانها (مانند جریمه بیمه، جریمه دیرکرد مالیات، جرائم راهنمایی و رانندگی).
-
هزینههای استهلاک مازاد بر جدول استهلاک قانونی (سازمان مالیاتی جداول مشخصی برای عمر مفید داراییها دارد).
-
کمکهای بلاعوض غیردولتی (مگر موارد مشخص شده در قانون).
-
ذخایری که در قانون پیشبینی نشدهاند (مانند ذخیره بازخرید مرخصی مازاد بر سقف قانونی).
۲. کسر کردن «معافیتهای مالیاتی»
قانونگذار برای حمایت از برخی فعالیتها، معافیتهایی در نظر گرفته است که باید از سود ابرازی کسر شوند تا درآمد مشمول مالیات کاهش یابد. نمونههایی از معافیتها:
-
سود حاصل از فعالیتهای تولیدی و معدنی در مناطق کمتر توسعهیافته.
-
درآمد حاصل از صادرات خدمات و کالاهای غیرنفتی (اغلب با نرخ صفر).
-
درآمد شرکتهای دانشبنیان (در صورت احراز شرایط).
-
سود حاصل از فعالیت در مناطق آزاد تجاری (در چارچوب قانون).
-
سود سپردههای بانکی (این سود قبلاً مشمول مالیات مقطوع بوده و دیگر در محاسبه سود شرکت وارد نمیشود).
گام سوم: محاسبه نهایی مالیات
پس از انجام تعدیلات گام دوم، به «درآمد مشمول مالیات» میرسیم. اکنون محاسبه مالیات ساده است:
درآمد مشمول مالیات = سود ابرازی (حسابداری) + هزینههای غیرقابل قبول – معافیتهای مالیاتی
مالیات پرداختی = درآمد مشمول مالیات × ۲۵٪
مثال ساده محاسبه مالیات
فرض کنید شرکت "الف" در صورت سود و زیان خود، سود ابرازی (قبل از مالیات) را ۱,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال (یک میلیارد ریال) اعلام کرده است.
حسابدار مالیاتی در بررسی اسناد، موارد زیر را شناسایی میکند:
-
هزینههای غیرقابل قبول:
-
مبلغ ۵۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال هزینه پذیرایی بدون فاکتور رسمی.
-
مبلغ ۲۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال جریمه دیرکرد پرداخت بیمه تامین اجتماعی.
-
مجموع هزینههای غیرقابل قبول: ۷۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال.
-
-
معافیتها:
-
شرکت مبلغ ۲۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال از سود خود را از طریق صادرات کالای معاف از مالیات کسب کرده است.
-
نحوه محاسبه درآمد مشمول مالیات:
-
سود ابرازی: ۱,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال
-
اضافه میشود (هزینههای غیرقابل قبول): ۷۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال
-
کسر میشود (معافیتها): ۲۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال
درآمد مشمول مالیات = (۱,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ + ۷۰,۰۰۰,۰۰۰) - ۲۰۰,۰۰۰,۰۰۰ = ۸۷۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال
محاسبه مالیات نهایی:
مالیات پرداختی = ۸۷۰,۰۰۰,۰۰۰ × ۲۵٪ = ۲۱۷,۵۰۰,۰۰۰ ریال
(در حالی که اگر شرکت این تعدیلات را انجام نمیداد و صرفاً سود ابرازی را مبنا قرار میداد، مالیات او ۲۵۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال محاسبه میشد).
تکالیف مالیاتی مهم شرکتها
محاسبه مالیات به تنهایی کافی نیست. شرکتها مجموعهای از تکالیف قانونی دارند که عدم انجام آنها منجر به جرائم سنگین میشود:
۱. پلمب دفاتر قانونی: شرکتها باید قبل از شروع سال مالی، دفاتر روزنامه و کل خود را پلمب کنند.
۲. ارسال اظهارنامه مالیاتی: مودیان باید اظهارنامه عملکرد خود (شامل ترازنامه، صورت سود و زیان و جزئیات محاسبه) را حداکثر ۴ ماه پس از پایان سال مالی (برای شرکتهایی که سال مالی آنها اسفند است، تا ۳۱ تیر ماه سال بعد) از طریق سامانه سازمان امور مالیاتی ارسال کنند.
۳. پرداخت مالیات: مالیات محاسبهشده باید در مهلت مقرر پرداخت شود.
۴. ارسال لیست مالیات حقوق: شرکتها موظفند ماهانه مالیات حقوق کارکنان خود را کسر و به حساب سازمان مالیاتی واریز کنند.
۵. ارسال اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده (VAT): این مالیات، نوع دیگری از مالیات است که شرکتها از مصرفکننده نهایی دریافت و به صورت فصلی (هر سه ماه) به سازمان مالیاتی پرداخت میکنند و نباید با مالیات بر درآمد (عملکرد) اشتباه گرفته شود.
اهمیت مشاوره مالیاتی
همانطور که مشاهده شد، محاسبه مالیات یک فرآیند تخصصی و مبتنی بر جزئیات قانونی است. قوانین مالیاتی، بخشنامهها و آییننامهها به طور مداوم در حال تغییر هستند. اشتباه در شناسایی هزینههای قابل قبول یا عدم استفاده از معافیتهای قانونی، میتواند منجر به پرداخت مالیات اضافی یا جرائم سنگین (علیالراس شدن) شود.
استفاده از خدمات یک مشاور مالیاتی یا حسابدار خبره تضمین میکند که شرکت ضمن رعایت کامل قوانین، از تمام ظرفیتهای قانونی برای کاهش بار مالیاتی خود به صورت بهینه استفاده میکند.
